Wstęp



  Misja i strategia

  Studenci

  Wykładowcy

  Zasoby materialne
     i administracja


  Procesy dydaktyczne

  Badania naukowe

  Wpływ na otoczenie



  Podstawa formułowania
      wniosków przez
     Zespół Oceniający


  Kryteria wymagające
      bezwzględnego spełnienia
Do góry
W dół

Uczelnia powinna dowieść jakości kształcenia w ramach wszystkich programów (specjalności) prowadzonych na akredytowanym kierunku, a także umiejętności zarządzania tymi programami. Proces tworzenia oferty programowej powinien odbywać się według określonej procedury oraz uwzględniać informację zwrotną od studentów i pracodawców. Każdy z programów kształcenia oferowanych w ramach kierunku musi mieć jasno sformułowane cele oraz akceptowalny poziom ich osiągnięcia.

Studenci powinni otrzymywać informację o tym, jak rozwijane są ich zdolności intelektualne, analityczne, osobowe i organizacyjne w ramach programu studiów oraz jak są sprawdzane postępy tego rozwoju.

Treści programowe powinny obejmować zakres problemowy, reprezentatywny dla współczesnego stanu rozwoju teorii ekonomii i zarządzania oraz odwoływać się do istniejącego otoczenia gospodarczego: lokalnego, krajowego, międzynarodowego i jego potrzeb.

Programy studiów licencjackich powinny dostarczać wiedzy umożliwiającej prawidłowe rozumienie i świadome kształtowanie otoczenia przedsiębiorstw i instytucji, z uwzględnieniem problematyki etycznej, społecznej, prawnej, a także zagadnień związanych z ochroną środowiska naturalnego, rozwojem technologicznym i postępującą globalizacją gospodarki. Programy te powinny także umożliwiać kontynuację studiów na poziomie magisterskim.

Programy studiów licencjackich powinny dostarczać podstawową wiedzę z zakresu podstaw kształcenia na kierunkach ekonomicznych obejmującą m. in.:

  • mikro- i makroekonomię,
  • prawo,
  • podstawy zarządzania,
  • przedmioty humanistyczno-społeczne,
  • matematykę i metody ilościowe,
  • języki obce,
  • systemy informatyczne.

Studiowanie przedmiotów podstawowych i przedmiotów kształcenia ogólnego powinno zajmować co najmniej 35% czasu przewidzianego dla studiów licencjackich.

Zawodowy charakter studiów powinien znaleźć swój wyraz między innymi w obowiązkowej praktyce zawodowej oraz w grupie przedmiotów specjalizacyjnych i specjalnościowych ustalanych przez uczelnie.

Kanon obszarów wiedzy dla studiów licencjackich zawodowych na akredytowanym kierunku ustala samodzielnie uczelnia (jednostka afiliująca kierunek) stosownie do obowiązujących wymagań ustawowych oraz zdefiniowanej uprzednio sylwetki absolwenta i przyjętego zawodowego profilu kształcenia.

Główne specjalności w ramach kierunku powinny odzwierciedlać misję jednostki prowadzącej kierunek i jej zasoby (przede wszystkim kadrowe) oraz określony przez nią profil absolwenta. Liczba godzin dydaktycznych w ramach specjalności prowadzącej do dyplomu licencjackiego nie może być mniejsza niż 30% ogólnego czasu studiów. Każdy z programów powinien odznaczać się możliwie szeroką ofertą zajęć fakultatywnych w zestawie przedmiotów specjalnościowych i specjalizacyjnych.

Zakres treści programowych powinien być identyczny dla studiów stacjonarnych i niestacjonarnych.

Program zawodowych studiów licencjackich w zakresie akredytowanego kierunku powinien obejmować zwiększony (do co najmniej 30% ogólnego czasu studiów) wymiar zajęć kształtujących umiejętności praktyczne studentów, m.in. w zakresie komunikacji i pracy w zespole, analizy, podejmowania i wdrażania decyzji grupowych, a obowiązkowe praktyki zawodowe powinny być zgodne z obraną specjalnością.

W procesie kształcenia powinny być stosowane sprawdzone metody aktywizujące: studia przypadków, gry i symulacje zarządzania, zespołowe realizacje projektów doradczych, warsztaty, ćwiczenia i laboratoria komputerowe. Studenci powinni mieć zapewniony dostęp do aktualnych i wiarygodnych źródeł oraz materiałów dydaktycznych stosownych do formy studiów. Powinni także mieć możliwość do zdobywania doświadczeń praktycznych o charakterze międzynarodowym, w miarę możliwości zagranicą.

System oceny studentów powinien być przejrzysty, wystarczająco rygorystyczny i obiektywny. Powinien stwarzać możliwość monitorowania i wspomagania studentów i wykładowców w osiąganiu celów dydaktycznych i celów organizacji jako całości.

Powinny istnieć i być stosowane formalne procedury oceny jakości wszystkich programów studiów danego kierunku. Powinny one obejmować okresową ewaluację dokonywaną przez jednostkę organizacyjną odpowiedzialną za dany program oraz studentów objętych programem. Oceny te powinny być uzupełniane opiniami absolwentów oraz pracodawców.

Proces ewaluacji i jego rezultaty powinien być zorientowany na ustawiczne zwiększanie satysfakcji studentów, pracowników, absolwentów uczelni i pracodawców.

Kluczowe kryteria oceny:

5a. Specjalizacja dydaktyczna ośrodka.
5b. Tworzenie oferty dydaktycznej.
5c. Treści programowe.
5d. Metody kształcenia, narzędzia i materiały dydaktyczne.
5e. System oceniania studentów.
5f. Ewaluacja procesu kształcenia i jego rezultatów.

5a. Specjalizacja dydaktyczna ośrodka

  • Profesjonalna oferta kilku specjalności w ramach akredytowanego kierunku.
  • Oferta kształcenia specjalistycznego dla wybranej grupy studentów według uznanych standardów krajowych lub międzynarodowych (np. rzeczoznawca w zakresie wyceny nieruchomości).

5b. Tworzenie oferty dydaktycznej

  • Procedury tworzenia i doskonalenia oferty dydaktycznej kierunku (rola informacji zwrotnej od absolwentów i pracodawców).
  • Zestaw właściwie wyselekcjonowanych przedmiotów specjalnościowych oraz zajęć fakultatywnych w zestawie przedmiotów specjalnościowych i specjalizacyjnych.

5c. Treści programowe

  • Treści przedmiotów gwarantujące realizację kanonu wiedzy, ich aktualizacja i zgodność ze standardami krajowymi i światowymi.
  • Okresowe sprawdzanie realizacji kanonu wiedzy.
  • Struktura przedmiotów w programie studiów i ich sekwencja w czasie.
  • Czytelność i weryfikowalność celów dydaktycznych przedmiotów (sylabusy zajęć).
  • Równowaga metod teoretycznych i zastosowań w treściach programowych.
  • Kształtowanie umiejętności zawodowych: specjalistycznych oraz ogólnych, umożliwiających absolwentom dostosowanie się do zmiennych warunków na rynku pracy.
  • Udział zajęć rozwijających umiejętności pracy zespołowej i postawy prospołeczne.
  • Praktyki i wizyty w krajowych i zagranicznych jednostkach gospodarczych i instytucjach.

5d. Metody kształcenia, narzędzia i materiały dydaktyczne

  • Wykorzystywane metody kształcenia i ich porównywalność ze standardami międzynarodowymi oraz ich dostosowanie do formy studiów.
  • Udział zajęć prowadzonych metodami aktywizującymi (projektowych, symulacji, warsztatów, laboratoriów) nie mniejszy niż 30% ogółu zajęć dydaktycznych na studiach stacjonarnych.
  • Innowacyjność dydaktyczna kadry i wspieranie tej innowacyjności.
  • Jakość, aktualność i dostępność podręczników i innych materiałów dydaktycznych.
  • Powszechność i poprawność opracowywania sylabusów zajęć.

5e. System oceniania studentów

  • Jawność i przejrzystość systemu oceny, jego okresowe rewidowanie.
  • Obiektywność i rygorystyczność procesu oceny.
  • Wymagania wobec prac dyplomowych i jakość tych prac.
  • Proces egzaminów końcowych i obrony pracy dyplomowej.

5f. Ewaluacja procesu kształcenia i jego rezultatów

  • Procedury i narzędzia monitorowania jakości nauczania (hospitacje, ankiety studenckie, absolwenckie, recenzje programów itp.).
  • Badanie satysfakcji absolwentów kierunku oraz ich pracodawców.
  • Sposób wykorzystania wyników ewaluacji.