Wstęp



  Misja i strategia

  Studenci

  Wykładowcy

  Zasoby materialne
     i administracja


  Procesy dydaktyczne

  Badania naukowe

  Wpływ na otoczenie



  Podstawa formułowania
      wniosków przez
     Zespół Oceniający


  Kryteria wymagające
      bezwzględnego spełnienia
Do góry
W dół

Standardy i kryteria akredytacji studiów licencjackich zawodowych na kierunkach: zarządzanie i marketing, finanse i bankowość, informatyka i ekonometria, ekonomia, stosunki międzynarodowe, towaroznawstwo, gospodarka przestrzenna

Model oceny i doskonalenia jakości kształcenia przyjęty przez Komisję Akredytacyjną przy Fundacji Promocji i Akredytacji Kierunków Ekonomicznych opiera się na siedmiu podstawowych modułach jakości odpowiadających kluczowym obszarom zapewniania jakości w uczelni, na wydziale lub w innej jednostce prowadzącej kierunek studiów (por. rysunek). Przyjęty, szeroki zakres oceny, oznacza, że kierunek oceniany będzie w kontekście funkcjonowania wydziału, a nawet całej uczelni, co inspirowane jest filozofią Total Quality Management, której istotą jest nie tylko czynienie rzeczy właściwie, ale również czynienie właściwych rzeczy.

Kluczowe obszary oceny i kryteria jakości kształcenia według standardów Fundacji Promocji i Akredytacji Kierunków Ekonomicznych EPOQS

W przypadku akredytacji kierunków: zarządzanie i marketing, finanse i bankowość, ekonomia, informatyka i ekonometria w uczelniach kształcących na poziomie studiów licencjackich zawodowych model oceny został zawężony do sześciu kluczowych obszarów doskonalenia jakości kształcenia. Z uwagi na fakt, iż w uczelniach tych nie prowadzi się badań podstawowych, pominięto w nim moduł Badania naukowe (pewne elementy oceny dzialalności badawczo-rozwojowej włączono do obszarów: Wykładowcy oraz Wpływ na otoczenie). Zredukowana została również nieznacznie liczba kryteriów w pozostałych obszarach do łącznej liczby 76 (w modelu podstawowym jest ich 90), niektóre z kryteriów zostały istotnie przeformułowane. Dokonane zmiany i weryfikacja standardów i kryteriów akredytacyjnych miały na celu dostosowanie ich do specyfiki zawodowych studiów licencjackich prowadzonych w uczelniach, które mają ambicje samodzielnie kształtować profil edukacji profesjonalnej w ramach akredytowanych kierunków.

Każdy moduł oceny i doskonalenia jakości kształcenia prezentowany jest w dalszej części według następującego porządku:

  1. Najpierw sformułowany jest ogólny standard jakości wyjaśniający, czym jest pożądany poziom spełnienia wymagań dotyczących analizowanego obszaru.
  2. Następnie, każdy z sześciu obszarów podlega ocenie z wykorzystaniem listy kluczowych kryteriów oceny.
  3. Wreszcie, dla każdego z kryteriów kluczowych formułuje się kryteria elementarne pozwalające na ocenę elementów procesu kształcenia zawartych w obszarach określanych przez kryteria kluczowe.

Taka struktura modułów ułatwia dokonanie oceny i przedstawienie jej wyników w uporządkowany sposób.

Wszystkie standardy i kryteria jakości dotyczą studiów stacjonarnych i niestacjonarnych, w ramach których realizowany jest kierunek. Jeśli kryterium stawia wymóg, którego jednakowe spełnienie dla obu form jest szczególnie ważne lub wymogi te różnicuje, to jest to dodatkowo zaznaczone w jego treści.

Standardy i kryteria jakości są tak skonstruowane, aby każda organizacja prowadząca akredytowany kierunek (bez względu na typ i specyfikę) mogła wykazać swą doskonałość (lub słabość). Nadrzędną bowiem wartością, leżącą u podstaw prezentowanego modelu jest szacunek dla różnorodności i wskazywanie możliwych dróg doskonalenia jakości a nie ujednolicanie modelu kształcenia.

W postępowaniu akredytacyjnym Standardy i Kryteria Akredytacji będą narzędziem pracy dwóch grup adresatów:

  • uczelni (wydziałów) ubiegających się o akredytację kierunku,
  • Zespołów Oceniających powoływanych przez Komisję Akredytacyjną.

W pierwszym przypadku będą stanowiły podstawę do przeprowadzenia samooceny przewidzianej procedurą akredytacji. Samoocena, to samodzielnie przygotowane przez uczelnię (wydział) analizy celów, procesów, warunków i rezultatów kształcenia na kierunku studiów, które wspólnie złożą się na ocenę jego jakości. W celu ułatwienia tego zadania i przygotowania Raportu z Samooceny przygotowany został Przewodnik, który wskazuje jakiego rodzaju dane, informacje i oceny należy podać, a także, jakie dokumenty źródłowe dołączyć, aby w sposób możliwie kompleksowy i udokumentowany dokonać samooceny. Format Raportu z Samooceny powinien być analogiczny do zaprezentowanego w tym dokumencie, tj. powinien być sporządzony według obszarów i kluczowych kryteriów oceny.

Zespoły Oceniające będą wykorzystywać w swej pracy Arkusze Audytora (indywidualny i zbiorczy), zawierające zunifikowane listy ocenianych elementów, uporządkowane według formatu przyjętego w Standardach i Kryteriach Fundacji EPOQS.

Niezależnie od zadań związanych z procesami akredytacji przedstawiony dalej model analizy i oceny jakości procesów kształcenia na kierunkach ekonomicznych może służyć regularnym, wewnętrznym przeglądom, wspomagającym uczelniane (wydziałowe) systemy zapewniania jakości. Poprzez okresową samoocenę stymuluje się ustawiczne doskonalenie. Uczelnia, wydział zyskują wiedzę o tym, w jakim stanie się znajduje i co należy poprawić. Każdy kto przejdzie taką samoocenę, jest zwycięzcą (bez względu na to czy afiliowany kierunek otrzyma akredytację, czy nie), gdyż zyskał wiedzę o własnych silnych i słabych stronach.